Muzeum Ziemi Kłodzkiej – niespotykane wnętrza i unikalne zbiory

W 1963 roku na mocy uchwały ówczesnego Prezydium Powiatowej Rady Narodowej zostało utworzone Muzeum Kłodzkie, którego początkową siedzibą był znajdujący się w obrębie rynku budynek dawnej komendantury twierdzy. Jednak postępujący proces zapadania się starówki kłodzkiej i widmo katastrofy budowlanej zmusiło miasto do zaadaptowania na cele muzeum innego obiektu. W latach 1969–1985 zostało ono przeniesione do barokowego budynku dawnego konwiktu przy kolegium jezuickim. Mimo wieloletniej adaptacji i późniejszym remontom, z których ostatni zakończył się w 2021 r. został zachowany pierwotny układ pomieszczeń. Dzisiaj możemy podziwiać odrestaurowaną dwukondygnacyjną salę koncertową, która pierwotnie była kaplicą. Pięknie prezentuje się również odnowiona Złota Sala, w której do niedawna odbywały się ceremonie zaślubin. Prowadzi do niej świeżo wyremontowana barokowa klatka schodowa jak również do ulokowanej w historycznym wnętrzu dawnego refektarza biblioteki naukowej. Unikatem w tego typu obiektach jest udostępniony do zwiedzania system średniowiecznych piwnic i chodników znajdujących się pod budynkami muzeum. Będąc tam można się przenieść w czasie i wyobrazić życie dawnych mieszkańców, w szczególności w czasie zagrożenia, gdy całe życie przenosiło się pod ziemię. Budynek muzeum posiada fasadę zaprojektowaną przez Carla Lugaro – architekta, który wcześniej wybudował kolegium. Dziedziniec wewnętrzny, do którego wchodzi się przez bramę główną z jednej strony zamknięty jest ażurową ścianą z arkadami, pod którymi zgromadzone są rzeźby i elementy architektoniczne nieistniejących kamienic w ramach utworzonego tam lapidarium. W lecie dziedziniec zdobi mały ogród zielny.

Jak widać już sam budynek muzeum posiada swoją historię i niepowtarzalne wnętrza, ale to zbiory wyeksponowane na wystawach stałych i czasowych są najistotniejsze, tym bardziej, że związane są z miastem i regionem. Największa ekspozycja opowiada historię powstania i lokacji miasta. Wyeksponowane są tam pierwsze dokumenty, insygnia, atrybuty władz miejskich, cechów rzemieślniczych oraz eksponaty związane z funkcjonowaniem i rozwojem miasta na przestrzeni wieków. Na najwyższym piętrze muzeum ulokowana jest obszerna kolekcja zegarów mechanicznych w tym wyroby dwóch fabryk dolnośląskich: Gustawa Beckera ze Świebodzic i braci Eppnerów z niedalekiej Srebrnej Góry. Równie ciekawa jest wystawa szkła z hut do niedawna funkcjonujących na Ziemi Kłodzkiej. W kolekcji znajdują się zarówno szkła produkowane masowo jak i dzieła wybitnych postaci polskiego szklarstwa.