Będąc w Bardzie trudno nie zauważyć, że jego historia jest ściśle związana z kościołem. Ponad pięćset letnie panowanie w tym miejscu zakonu Cystersów, którzy weszli w posiadanie miasta już w 1299 roku i byli jego właścicielami aż do 1810 roku, pozostawiło spuściznę na której dzisiaj zbudowany jest religijny wizerunek miasta. Dzisiejsze Bardo to cel pielgrzymek i miejsce spotkań wyznawców religijnych związanych z kultem Maryjnym. Ale nie tylko. Zwyczajnym turystom miasto oferuje szereg atrakcji. Przepływająca meandrem przez Bardo Nysa Kłodzka zapewnia świetną zabawę oraz masę emocji podczas pontonowych lub kajakowych spływów. Piechurom wycieczka na platformę widokową posadowioną na Obrywie Skalnym na Górze Kalwarii dostarczy pięknych widoków nie tylko na leżące u podnóża miasto, ale również na Przełom Bardzki. Po trudach wędrówki można skosztować Bardzkich Pierników, a zwolennicy rowerów znajdą tutaj Single tracki o różnym stopniu trudności.
Bardo jako miejscowość została wspomniana w dziele Chronica Boemorum autorstwa Kosmasa w 1096r. Nazwa miejscowości początkowo jako Birdo, później notowana jako Barda (1155), Bardau, Berdov (1189), Bardo (1203), Wartha (1234), Bardo (1260), circa Bardam (1263), Warda (1290), Wartha (1318), Wartham (1651–52), Warthe (1743), Warthe (1785), Wartha (1845), Warta niem. Wartha (1893), Byrdo, Wartha (1900), Wartha – Byrdo (1941), Wartha – Bardo, -a, bardzki (1946), była historycznym odniesieniem do przemian, które w tych wszystkich wiekach przedstawiały przynależność i wpływy księstw, a później państwowości. W czasach wczesnopiastowskich tędy przebiegała południowa granica obszaru plemiennego Ślężan, pokrywająca się z granicą Śląska. Grzbietami Gór Bardzkich przechodziła Przesieka Śląska – pas gęstego lasu stanowiący system obronny przed najazdami z południa. Ze względu na swoje strategiczne położenie już w X wieku założono w Bardzie gród, który niedługo potem stał się kasztelanią książęcą. Teren grodu w 1299 roku kupili cystersi, którzy około 1315 roku w miejscu dawnej kaplicy zamkowej wybudowali pierwszy kościół, nazwany później ”czeskim”. Jak podają miejscowe przekazy i legendy, już około 1200 roku szerzył się tutaj kult maryjny, związany z cudowną figurką Matki Boskiej, której przypisywano wiele cudownych łask i uzdrowień. Nieznany jest autor wspomnianej cudownej figurki, jednak już od połowy XIV wieku Bardo rozwijało się dzięki swojemu położeniu i coraz częściej przyjeżdżającym tutaj pątnikom. Dwa kościoły, które odprawiały msze dla przybyłych pątników w dwóch językach były zupełne niespotykanym faktem. Kościoły te zostały doszczętnie zniszczone w 1425 roku podczas najazdu husytów na Śląsk. Tymczasem z cudowną figurką Matki Boskiej łączono coraz więcej uzdrowień i łask Najbardziej znane objawienie miało miejsce w 1400 roku, gdy mieszkańcy Barda zastali Matkę Bożą siedzącą na kamieniu na Górze Kalwarii, płaczącą nad nieszczęściami, jakie miały wkrótce spaść na ziemię śląską. Te nieszczęścia, jak już wcześniej wspomniano, to najazd husytów i późniejsza wojna przeciwko Jerzemu z Podbieradów. W 1598 roku: “Po ulewnych dziewięciodniowych deszczach w dniu 24 sierpnia tego roku zostało podmyte zbocze Góry Bardzkiej, dzisiejszej Kalwarii. Ogromne masy ziemi i skał obsunęły się do koryta Nysy Kłodzkiej i zatarasowały jej bieg, w wyniku czego woda wystąpiła z brzegów i groziła zatopieniem miasta i sanktuarium. W wyniku modlitw woda znalazła sobie nowe koryto i w ten sposób Bardo zostało uratowane. W obawie przed rabunkiem przeniesiono cudowną figurkę do kościoła jezuitów w Kłodzku, gdzie ją przechowywano do końca wojny. W latach 1617-19 z inicjatywy biskupa wrocławskiego Karola Habsburga wybudowano na Górze Kalwarii okazałą Kaplicę Górską, która od tego czasu stała się celem pielgrzymek przybywających do Barda. Krótki okres rozwoju miasta został wkrótce przerwany wybuchem wyniszczającej wojny 30-letniej (1618-1648). Po ustaniu działań wojennych cystersi odbudowali oba kościoły, które połączono ze sobą i ponownie uroczyście konsekrowano w dniu 09.05.1666 roku. W czasie kampanii napoleońskiej w 1807 pod Bardem armia gen. Charles’a Lefebvre’a-Desnouettes’a stoczyła zwycięską bitwę z Prusakami. Wkrótce po tym w okolicy stacjonowało 106 tys. żołnierzy francuskich dowodzonych przez Hieronima Bonapartego, plądrowali oni miasto i ograbili skarbiec miejski. W 1945 miejscowość znalazła się w granicach Polski i ze względu na niewielki rozmiar utraciła prawa miejskie, które w 1969 roku zostały przywrócone.
6 km od Apartamenty Folwark Boguszyn
